‘n Kraantjie wat loop vir ander
Daar was mense in Paulus se tyd wat rondgeloop het en vir almal wat wou hoor vertel het van al die groot dinge wat hulle al vir God gedoen het. Mense se reaksie daarop was hulle kos. Dan wonder ’n mens later of dit oor die hondjie of die halsbandjie gaan.
Tog is dit nie vreemd vir ons nie. Daar is baie mense wat groot shows gooi oor wat hulle in die naam van die Vader regkry. Ons sien dit orals op die TV en die internet. Hoe meer mense omval, opstaan en loop, hoe groter die gevolg. Die vraag is: Oor wie gaan dit op die ou end? Gaan dit oor God of gaan dit oor die mens?
Paulus werk anders. Hy het ook bonatuurlike ontmoetings met God gehad. Hy sê: 13Ek het ook al groot geestelike ervarings gehad. Hierdie bonatuurlike ervarings, waarin ek in ’n ander staat van bestaan verkeer het, is egter iets tussen my en God. Paulus loop nie met sy spesiale ervarings met God op sy mou nie. Nee, dit was en is persoonlik en dit bly tussen hom en God.
Paulus het genoeg visie om te herken wanneer iets gedoen word vir eie gewin. Hiervoor is daar nie plek in God se wêreld nie. Wanneer jy in Jesus glo, verskuif die fokus weg van die self na ander om my: 15Ons behoort nou net aan Christus. Daarom mag ons nie langer vir onsself leef nie. Nee, ons moet nou leef tot eer van Hom wat in ons plek doodgegaan het en deur God lewendig gemaak is.
Wanneer Jesus ons lewe vul, kry ons ’n nuwe kyk op die lewe. Dan vra ek nie meer waar ek orals kan tap nie, maar eerder waar ek kan gee. Ander mense raak die fokus van my visier en dis nie meer ek wat soveel as moontlik vir myself wil vat nie. En dit is moeilik om dit te doen, want ons is eintlik gerat om net aan onsself te dink. Dit is die gevolg van die sondeval. Elkeen vir homself en die res moet maar vir hulleself sorg.
Maar wanneer Jesus in ’n mens woon, begin ons terugkeer na ons oorspronklike staat. Dan fokus ons nie meer op wat ons wil nie, maar wat God wil en God wil dat ons ander in die visier het. Wanneer Jesus met sy Gees in ons kom woon, verander ons oriëntering en in plaas daarvan dat ons krane gaan soek om van te tap, raak ons ’n kraan wat ander se dors les.
God het vir ons elkeen ’n klomp talente gegee. God het vir ons ’n tenk vol gegee. Wanneer ons toelaat dat die Gees ons oorneem, sien ons die plekke raak waar daar droogte is. Sien ons die plekke raak waar ander mense in nood is. Met die hulp van die Gees ontvang ons krag en wysheid om soontoe te gaan en ons kraantjies oop te draai. Dit gaan nou nie meer oor ons nie, maar oor ander.
En wanneer ons dit regkry… kom ons wees skaars met die nuus daaroor, want so vinnig gaan dit oor die halsbandjie en nie meer oor God nie.
Mag ons toelaat dat die Gees meer in ons woel. Mag ons gehoor gee aan Hom en die fokus verander van gryp en vat na gee en gee. Kom ons soek eerder na ander wat van ons tenke kan drink en weet dit is hoe dit in die Koninkryk van God moet wees. Dis waar ware vrede en vreugde woon.
Om oor na te dink
Wie is in jou visier?
Hoeveel ruimte het jy vir ander in jou lewe?
Vir wie leef jy?
Gebed
Here, dis nie maklik om ons eie behoeftes eers op die ys te sit nie. Dis nie maklik om alles net so te los en eers aan die nood van ander aandag te gee nie. Help my met U Gees sodat ek ander in my visier sal hê. Ek weet dit is U wil. Amen
